Giraffe camelopardalis
Levensduur: ongeveer 28 jaar.
Gewicht: tot 1400 kg
Hoogte: tot 5 meter
Dracht: 15 maanden
Nageslacht: 1 kalf
Dieet: planteneter
Uiterlijk:
De giraffe is een van de meest iconische dieren in #Afrika, zeker de hoogste van alle landdieren en de grootste herkauwer. Zowel mannetjes als vrouwtjes hebben hoorns of oscines, benige uitsteeksels bovenop de schedel. Wanneer de #giraffe wordt geboren, zitten de oscinen los, zacht en plat tegen de schedel, maar uiteindelijk komen ze vast te zitten als ze ouder worden. Vrouwtjes kunnen van mannetjes worden onderscheiden doordat ze plukjes zwart haar bovenop de oscinen hebben, terwijl mannetjes kaal zijn. Wanneer mannetjes vechten voor het recht om te paren, slaan ze elkaars lichaam met hun kop en de punten van hun hoorns, waardoor het haar eraf wordt gewreven. Deze gevechten kunnen uren duren en soms gewelddadig en dodelijk zijn.
Dankzij de extreem lange nek van de giraffe kunnen zij de hoogste voedzame bladeren aan bomen bereiken, waar geen enkel ander dier bij kan. Je zou denken dat giraffen veel nekwervels hebben, maar ze hebben precies evenveel nekwervels als mensen, namelijk 7. Dit zorgt echter voor circulatieproblemen. Dit veroorzaakt echter circulatieproblemen, die worden overwonnen door een uiterst ingewikkeld bloedcirculatiesysteem.
Giraffen hebben extreem lange poten, maar lopen in de praktijk op hun tenen. Als je naar het skelet van de giraffe kijkt, zie je dat de polsbotten veel langer zijn, misschien om ze meer hoogte te geven. Als je de giraffe ziet lopen, bewegen beide benen aan dezelfde kant tegelijkertijd. Een ander dier dat hetzelfde doet is de kameel. Vandaar dat de soortnaam van de giraffe camelopardalis is (wat vrij vertaald een luipaardkameel betekent). Ze zijn echter niet verwant aan de kameel. Met hun lange poten beschermen giraffen zich tegen roofdieren door naar voren, opzij en naar achteren te kunnen schoppen. Eén trap van een giraffe kan de kaak van een leeuw breken.
De giraffe heeft een mozaïek van bruine, zwarte en lichtbruine kleuren op zijn lichaam. Hierdoor zijn ze zeer goed gecamoufleerd, ook al zijn ze zo groot. Sommige mensen denken dat de donkere dieren mannetjes zijn en de lichte vrouwtjes. Dit is niet altijd waar, want er zijn zeer donkere vrouwtjes en zeer lichte mannetjes gezien. Een gemakkelijke manier om de 9 verschillende sub-soorten giraffen te identificeren is de kleur en tekening van hun vacht. De vlekken op hun huid helpen ook bij de thermoregulatie. Het bloed circuleert rond en in de donkere vlekken en absorbeert en geeft warmte af.
Giraffen zijn herkauwers - zij braken hun voedsel uit - als je heel goed kijkt wanneer zij herkauwen, kun je zien hoe de bal voedsel over de lengte van hun nek omhoog wordt gebracht en weer wordt ingeslikt wanneer zij klaar zijn met kauwen. Ze eten vooral bladeren, maar kunnen ook gras, zaaddozen en bloemen proberen. De meest voorkomende bomen die ze graag eten zijn de Acacia soorten - misschien omdat de bladeren al zo klein en zacht zijn dat ze niet zoveel energie hoeven te besteden aan het afbreken ervan. Ze strippen de bladeren van de bomen met behulp van hun lippen en hun 45 cm lange grijpgrage donkerblauwe tong - waarbij ze zich voorzichtig tussen de doornen voeden. Gemiddeld eten ze ongeveer 34 kg per dag. Giraffen worden vaak gezien terwijl ze op botten kauwen - dit wordt osteofagie genoemd. Ze hebben veel calcium en fosfor nodig voor hun botten en het voedsel dat ze eten levert niet genoeg - dus rapen ze oude botten op en kauwen er urenlang op. Ze wrijven het bot tussen hun achtertanden en nemen langzaam kleine stukjes bot weg. Ze lijken erg van dit tijdverdrijf te genieten, want je kunt ze zien kwijlen terwijl ze kauwen.
Voortplanting:
Giraffen hebben een zeer losse sociale structuur - met andere woorden ze lopen soms in kuddes en soms alleen. Ze vormen geen hechte banden. De mannetjes vechten om het recht om te paren, maar beschermen geen territorium. Als een vrouwtje klaar is om te paren, wordt ze vergezeld door een of meer mannetjes en het sterkste mannetje zal met haar paren - heel kort. Hij moet zijn hele lichaamsgewicht op zijn achterpoten dragen en omdat hij zo groot is, kan dat nogal lastig zijn. Vijftien maanden later wordt een kalf geboren. Het vrouwtje staat tijdens de geboorte, zodat wanneer het kalf op de grond valt, de navelstreng kan worden gebroken. De tijd die het kalf nodig heeft van geboorte tot staan kan slechts één uur bedragen. Giraffen zijn geen goede en attente moeders. Zij laten hun kalveren vaak alleen of in "crèches" terwijl zij gaan voeden. Dit laat de kleintjes in gevaar van predatie.
Gedrag:
Het hart van de giraffe kan tot 12 kilo wegen. Hij moet een enorm hart hebben om het bloed helemaal naar de hersenen te pompen. Daardoor is hun bloeddruk dubbel zo hoog als die van de mens. Om de bloedstroom in het lichaam te controleren heeft de giraf een speciaal drukverlagend mechanisme dat voorkomt dat hij verdrinkt in zijn eigen bloed. Wanneer een giraf drinkt, moet zijn hoofd onder het niveau van het hart komen. Dit zou nog meer druk in de hersenen veroorzaken, dus zijn er speciale kleppen in de slagaders en aders om dit te voorkomen. Als je ze ziet drinken, leggen ze hun hoofd niet lang neer voordat ze het weer omhoog brengen om de druk weg te nemen. Wanneer giraffen gaan liggen, leggen zij hun hoofd niet neer, zodat zij in feite gewoon zitten en dit doen zij alleen gedurende een korte periode van de dag. Er wordt gezegd dat ze slechts ongeveer 30 minuten per dag slapen. In deze houding zijn ze erg kwetsbaar. Dus met deze twee redenen - hoge bloeddruk en gebrek aan slaap - is dat misschien de reden waarom ze niet al te lang leven - wij zouden zeker niet lang leven.
Giraffen zijn meestal stille dieren. Ze hebben wel een goed ontwikkelde stemdoos en kunnen vocaliseren, maar doen dat meestal niet. Het meest voorkomende geluid dat ze maken is een kort luchtgeluid door hun lippen wanneer er #roofdieren in de buurt zijn. Men denkt dat ze ook kunnen communiceren via infra en ultra geluid.
Giraffen hebben het geluk een ingebouwd huishoudsysteem te hebben. Rode en gele snavel ossenpikkers reinigen veel van de externe parasieten van hun lichaam. Zij hebben gekartelde snavels die door de vacht van de giraffe lopen en alle ongewenste reizigers verwijderen. Ze waarschuwen de giraffe voor verborgen gevaren.
Er zijn 9 andere ondersoorten (Zuid-Afrikaanse, Kordofaanse, Nubische, Angolese, Reticulated, Rothschild, Masai, Thornicroft en West-Afrikaanse) giraffen en twee daarvan zijn opgenomen in de lijst van ernstig bedreigde diersoorten (de Kordofan en de Nubische). De andere zijn kwetsbaar of bedreigd. In de afgelopen 30 jaar is het aantal wilde giraffen met 40% gedaald, voornamelijk als gevolg van aantasting van hun habitat en verlies door de mens.
Comments