Deel 2
Onze Nhongo-gids Amanda heeft samen met onze fantastische gasten een spannende 14-daagse ervaring achter de rug waarbij ze de noordelijke delen van het Kruger National Park hebben verkend. Ze deelt graag hun ervaringen en hoogtepunten tijdens hun avontuur. Laten we eens kijken wat ze hebben gedaan.
Dagboek van een gids deel 2: Amanda
We hebben het allemaal erg naar ons zin in het noordelijke deel van het Kruger National Park. Het landschap is adembenemend en de dieren delen graag hun tijd met ons, zodat we hun voedingsgewoonten kunnen observeren en ons onder hen kunnen begeven.
Verandering van kamp:
We verblijven in Shingwedzi Camp, maar we hebben besloten om een paar dagen door te brengen in Punda Maria Camp, ongeveer 70 km ten noorden van Shingwedzi.
Punda Maria is genoemd door J.J. Coetzer, de allereerste ranger in dit kamp. Hij kwam oorspronkelijk uit Oost-Afrika en maakte in 1919 deel uit van het Kruger National Park. Het eerste dier dat hij tegenkwam was een zebra. In het Swahili, de taal van Oost-Afrika, is de vertaling van zebra naar het Engels Punda Milia, wat gestreepte ezel betekent. Omdat zijn vrouw Maria heette, besloot hij de naam te veranderen in Punda Maria, die zegt dat romantiek dood is!
We vertrokken vroeg uit het kamp, we raken nu gewend aan de donkere vroege ochtenden en merken dat de meeste dieren iets na zonsopgang actief lijken te worden, om er zeker van te zijn dat de kust vrij is van roofdieren. Onze eerste stop was Babalala, een prachtige picknickplaats waar je onder de enorme bomen kunt zitten en naar de dieren kunt kijken die de waterpoel bezoeken. Babalala dankt zijn naam aan het Tsonga-woord dat "de naam van een persoon die hier vroeger woonde" betekent. In het Setswana betekent het "slapen op je buik". Babalala is de naam van een gras dat tot 3 meter hoog kan groeien en zeer resistent is tegen insecten en ziekten. De lokale bevolking gebruikt de zaden ook voor het brouwen van bier.
Tijdens de rit naar Punda Maria Camp waren er veel giraffen die prachtig voor ons poseerden in de ochtendmist. Veel kuddes olifanten graven diep in de zanderige afzettingen van de rivierbedding om het zoete water te bereiken. Door dit te doen, bieden ze ook kleine mogelijkheden voor water aan andere wilde dieren.
Het Punda gebied is erg mooi. Er zijn een aantal mooie lussen waar je kunt zitten en kijken hoe snel de zon ondergaat, maar ook hoe snel de temperatuur daalt. De aantrekkingskracht van Punda is dat je het gevoel hebt dat je terug in de tijd wordt genomen, een tijd waarin ontdekkingsreizigers door het land zwierven. Stel je de film "Out of Africa" voor, de wildernis van het park, de ongerepte gebieden. Het is echt verbazingwekkend!
We gingen vroeg op pad, de poort was al open om 05.45 uur. We hoefden niet verteld te worden dat we moesten gaan, we waren er als de kippen bij. We reden langzaam richting Pafuri, een paar giraffen zorgden voor een kleine wegblokkade, maar we klaagden niet, het was prachtig. De rit naar Pafuri is vrij saai. Er is veel onsmakelijk Sourveldgras dat niet veel wild aantrekt en er is een gebrek aan water.
Toen we een hoek omgingen, viel ons oog op iets. We keken allemaal om te zien of het was wat we dachten dat het was en niet gewoon een omgevallen boom in de vorm van een dier. We keken elkaar opgewonden aan, want het was precies wat we dachten dat het was... een subvolwassen Cheetah. Het was zo spannend en tot onze vreugde kwamen er nog twee anderen bij. Het was een moeder met haar twee welpen. Ze bleven niet lang bij ons, maar we hebben een paar prachtige foto's kunnen maken. Absoluut een hoogtepunt van onze dag en totaal onverwacht.
Er zijn 14 ecozones in het park en Pafuri staat bekend als de zandveldzone, waardoor het gebied zandgrond heeft en een breed scala aan interessante vegetatie zoals de fluorescerend uitziende koortsbomen en de prachtige baobabbomen. De folklore vertelt dat toen de goden de dieren zaadjes gaven om te planten, ze de hyena de baobab gaven en hij deze helaas ondersteboven plantte. Als je naar een baobabboom kijkt, lijkt het alsof hij ondersteboven is geplant.
Tijdens de zomermaanden kun je ongetwijfeld het beste vogels spotten in de Pafuri-regio. Het is ook een zeer goede plek om de zeer zeldzame Nyala antilopen te spotten. Nyala's zijn interessant omdat ze dicht bij de grotere en kleinere antilopen staan. Het mannetje is groot genoeg om geclassificeerd te worden als stier en het vrouwtje is klein en wordt geclassificeerd als ooi. Dit maakt de Nyala tot het enige zoogdier dat een stier en een ooi in zijn soort heeft.
Onze gasten genieten van wat kostbare familietijd en onze ritten zijn erg rustig. Er is een leuke synergie tussen ons omdat we allemaal natuurliefhebbers zijn en genieten van het uitzicht, de rust en elk aspect van het park. We komen aan bij de oversteekplaats van de Pafuri Bridge, die over de Levuvhu rivier loopt, en stoppen bij de mooie picknickplaats voor koffie en ontbijt. Het is een prachtige plek om te stoppen en te schuilen onder de enorme Jackleberry- en Nyala-bomen. Het is echt een magische plek als je jezelf verliest terwijl je op de bankjes zit en uitkijkt over de rivier, die een roodachtige kleur heeft en naar het oosten stroomt. We genieten van het ronddwalen terwijl we kijken naar de bijeneters die rondspringen om vlinders te vangen en de meerkatapen die hun best doen om ons eten te stelen, het hoort er allemaal bij.
Als we naar Crooks Corner rijden, is het bewolkt maar de zon breekt mooi door. De geur van de zebra-ademplant vult de lucht met een sterke saliegeur. Crooks Corner is een uitkijkpunt aan de oostkant van het park. Het is echt prachtig en het is ook de plek waar de samenvloeiing van de rivieren Levuvhu en Limpopo samenkomen en waar de grenzen van Zimbabwe, Mozambique en Zuid-Afrika samenkomen.
Crooks Corner werd zo genoemd vanwege de criminele activiteiten die er vroeger plaatsvonden en waar allerlei smokkelwaar en ivoor werd verkocht. Die dagen zijn gelukkig voorbij, maar als je daar staat, krijg je echt een gevoel van het wilde, ruige leven dat de Crooks leidden.
We hebben allemaal genoten en rust gevonden in het bos van de koortsboom. Het is een plek die in je geheugen gegrift blijft en waar je naar terug verlangt als je er eenmaal weg bent. Het is net een magisch sprookjesbos.
Terug naar Shingwedzi:
We zijn terug van een paar heerlijke dagen in Punda Maria Camp. Het ongelooflijke landschap is adembenemend en de geur van de aardappelstruik (stel je de geur van gebakken aardappels voor) in de late namiddag verwelkomt je terug in het kamp.
Voor het einde van de dag maakten we een korte rit langs de achterkant van het kamp. We vonden veel olifanten, giraffen en zebra's, maar het luipaard is echt moeilijk te vinden!
Met nog een paar dagen te gaan, hopen we dat ze verbazingwekkende en betoverende ervaringen blijven hebben in het Kruger National Park, met Nhongo Safaris en we kijken ernaar uit om deze magische ervaringen met jou te delen als je ons bezoekt in Zuid-Afrika.
Comments